Κριτήριο Αξιολόγησης- Δημοκρατία (Γ΄ Λυκείου)

 

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ:

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΗΤΑ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

O Yves Montand στην κινηματογραφική ταινία Ζ που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Βασίλη Βασιλικού

Κείμενο 1 (Μη Λογοτεχνικό): Χρήστος Β. Μασσαλάς-Προβλήματα της Δημοκρατίας…


Ο Καθηγητής Χρήστος Β. Μασσαλάς πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο πλαίσιο των ακαδημαϊκών του ενδιαφερόντων αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο για θέματα παιδείας και κοινωνικού προβληματισμού.

1) Τα κυρίαρχα προβλήματα του πλανήτη είναι η φτώχεια και η καταπίεση. Στο μέλλον, και δεν είναι μακριά, η καταστροφή του βιολογικού πλούτου της γης θα αναδείξει την τρέλα της ανθρωπότητας.

2) Στις σχετικά φιλελεύθερες χώρες, οι πολιτικάντηδες μιλάνε για δημοκρατία… Η πολιτική τάξη στις χώρες αυτές απαρτίζεται από ένα περιορισμένο αριθμό ατόμων που διαθέτει και την οικονομική δύναμη (οι άνθρωποι που έχουν στα χέρια τους την οικονομική δύναμη την μετατρέπουν και σε πολιτική δύναμη). Οι πολίτες στις κοινωνίες αυτές βρίσκονται σε μια κατάσταση πολιτικής απάθειας, αδιαφορίας για τα κοινά, που είναι μια στάση αποχαύνωσης μέσα στον καταναλωτικό και τηλεοπτικό αυνανισμό. Θα περίμενε κανείς να ενστερνιστούν την πεμπτουσία της δημοκρατίας: να θέτουν ερωτήματα και να αναδεικνύουν προβλήματα. Οι Αθηναίοι ποτέ δεν έπαψαν να μεταρρυθμίζουν τους νόμους κατά τρόπο, ώστε να διευρύνουν τη δυνατότητα της πραγματικής συμμετοχής του δήμου στην εξουσία.

3) δημοκρατία έχει ανάγκη από άτομα που συμμετέχουν στη θέσμιση της κοινωνίας. Αυτό σημαίνει ότι η παιδεία τους, με τη γενικότατη έννοια και σε όλες της τις μορφές της πρέπει να συμβάλει στο να μπορούν τα άτομα να γίνουν πραγματικά αυτόνομα. Δηλαδή άτομα τα οποία προσπαθούν όχι απλώς να ρυθμίσουν κατά τρόπο αυτόνομο την ατομική τους ζωή, αλλά να συμμετέχουν στη λειτουργία και το μετασχηματισμό των θεσμών.

4) Η δημοκρατία απαιτεί περιβάλλον ελευθερίας. Αν θέλουμε όμως να είμαστε ελεύθεροι μέσα σε μια κοινωνία, πρέπει να είμαστε πραγματικά ίσοι. Πρέπει να τονιστεί ότι όταν μιλάμε για ισότητα, εννοούμε την ισότητα των δυνατοτήτων που παρέχονται σε όλους να συμμετέχουν στη θέσμιση της κοινωνίας και την άσκηση των εξουσιών της (αυτό σημαίνει να επινοηθούν δομές που θα εκφράζουν την άμεση δημοκρατία).

5) Τα προβλήματα της δημοκρατίας σήμερα, είναι πολλά και ευκόλως ορατά. Οι άνθρωποι διαμαρτύρονται και κατηγορούν τους κυρίαρχους ότι κυριαρχούν! Το γεγονός αυτό δεν λύνει τα προβλήματα της δημοκρατίας, γιατί η δουλειά των κυρίαρχων είναι να κυριαρχούν. Εάν πρέπει να θυμώσουν με κάποιους, πρέπει να θυμώσουν με τους κυριαρχούμενους, που αφήνονται να κυριαρχούνται. Δεν μπορούμε να δηλώνουμε συγχρόνως ότι ο λαός είναι κυρίαρχος και ότι ο οποιοσδήποτε δημαγωγός τον σέρνει από τη μύτη. Τα όσα συμβαίνουν σε μια κοινωνία, συμβαίνουν και με τη συμμετοχή των πολιτών, με τη συνενοχή τους.

6) Η εφεύρεση που οδηγεί τον πολίτη στην απραξία, είναι ο μύθος των ειδικών. Για το ποιος είναι πολιτικός και ποιος δεν είναι, ποιος κατέχει την πολιτική επιστήμη και ποιος δεν την κατέχει θα ανατρέξουμε στον Πλάτωνα (Πρωταγόρας): «… όταν οι Αθηναίοι θέλουν να αποφασίσουν στην εκκλησία του δήμου πώς να κατασκευαστούν καράβια ή πώς θα χτιστούν τα τείχη ή οι ναοί, φωνάζουν τους ειδικούς και τους ακούν και αν κανένας μη ειδικός θελήσει να πάρει το λόγο τον αποδοκιμάζουν. Όταν όμως πρόκειται να συζητηθούν οι γενικές πολιτικές υποθέσεις της πόλης, οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να μιλήσει και όλος ο κόσμος τον ακούει με προσοχή….».

7) Πώς όμως η γνώμη των ανθρώπων μπορεί να διδαχθεί (η οποία βελτιώνεται με την εμπειρία και την επιστήμη); Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι: να ασκούν την πολιτική εξουσία, να συζητούν και να παίρνουν αποφάσεις.

8) Στο σημερινό περιβάλλον οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά, το μόνο που απαιτούν από το κράτος είναι η κατοχύρωση της καλοπέρασης. Η λειτουργία της δημοκρατίας απαιτεί από τους πολίτες της το πάθος για τα κοινά, την ευθύνη, τη συμμετοχή και τη συνεχή παιδεία.

Πηγή: http://lastpoint.gr/

09/08/2018

Διαδήλωση των Querdenker με αποστάσεις ασφαλείας στην Κωνσταντία

Κείμενο 2 (Μη Λογοτεχνικό): Παντελής Μπουκάλας-Η πανδημία βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία (διασκευή)

Το άρθρο του λογοτέχνη και αρθρογράφου Παντελή Μπουκάλα (1957) αναφέρεται στον κίνδυνο κατάχρησης εξουσίας που προέκυψε από την αναγκαιότητα αναχαίτισης του ιού SARS-CoV-2.

1) […]Στον μύλο που μας περιέλαβε και μας αλέθει από την αρχή του χρόνου, και με το τέλος των βασάνων άδηλο, παρά την προσδοκία των εμβολίων, η αγωνία για τη ζωή, τη δική μας και των συγγενών και φίλων, είτε εδώ ζουν είτε σε χώρες του εξωτερικού, απέσπασε πλήρως την προσοχή μας.

2) Παραμείναμε βέβαια πολιτικά ζώα, ωστόσο ο νους μας επέλεξε τον δρόμο του θερμού συναισθήματος, όχι της ψυχρής ανάλυσης. Προσηλωθήκαμε στην πρόδηλη και εξαιρετικά στενάχωρη διάσταση της κρίσης, την υγειονομική. Και ασχοληθήκαμε αρκετά λιγότερο με την πολιτική διάσταση. Με όσα συντελούνταν υπόκωφα, σε ένα αφανές βάθος, χωρίς βουερή κάλυψη.

3) Μόνο που τα κακά σημάδια πλήθαιναν ραγδαία. Όχι μονάχα τα αμιγώς ελληνικά, που προμηνούσαν ότι το ήδη εξασθενημένο εθνικό σύστημα δεν θ’ αντέξει ένα δεύτερο, σφοδρότερο κύμα, αν δεν ενισχυθεί ουσιωδώς και όχι μόνο στην επικράτεια των πρωθυπουργικών διαγγελμάτων (που κι αυτά πλήθυναν). Αλλά και τα σημάδια απ’ όλο τον πλανήτη που πιστοποιούσαν ότι η δημοκρατία είχε αρχίσει να φθείρεται σοβαρά. Και ότι η φθορά αυτή, που έπληττε δικαιώματα και ελευθερίες, δεν συντελούνταν κάπου αλλού, μακριά από μας, αποκλειστικά σε καθεστώτα ήδη αυταρχικά, που εκμεταλλεύτηκαν τον ιό για να γίνουν τραχύτερα. Ηταν ορατή και στις χώρες της Δύσης.

4) Ας πάμε πίσω-μπρος. Στις 21 Οκτωβρίου 2020, ρεπορτάζ στην «Καθημερινή», βασισμένο στον Economist, πληροφορούσε υπό τον τίτλο «Η πανδημία βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία», που τον δανείζομαι για τις σημερινές «Υποθέσεις», ότι στη διάρκεια της κρίσης οι βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα επλήγησαν σε ογδόντα χώρες. Τα στοιχεία προέκυψαν από έρευνα του Freedom House, μιας δεξαμενής σκέψης που εδρεύει στην Ουάσιγκτον (να βαρύνεται άραγε από ό,τι αναθεματίζει σαν αριστερό-σοσιαλιστικό ο Ντόναλντ Τραμπ;). Η υποχώρηση της δημοκρατίας αφορά και καθεστώτα ήδη αντιδημοκρατικά αλλά και δυτικού τύπου πολιτεύματα. «Αξίζει να σημειωθεί», υπογραμμιζόταν στο κείμενο της «Κ», «ότι στις χώρες όπου υπήρξε περιορισμός των δημοκρατικών ελευθεριών συγκαταλέγεται και η Ελλάδα». […]

5) […]Επίσης με πηγή την αναφορά του Economist στα πορίσματα του Freedom House, το tvxs.gr δημοσιεύει την 1η Νοεμβρίου αναλυτικότερα στοιχεία για τα οικουμενικά παθήματα της δημοκρατίας, καθώς και τον γεωπολιτικό χάρτη που σχηματίζεται βάσει αυτών. Εκεί η Ελλάδα έχει το ίδιο χρώμα (που δηλώνει περιστολή ελευθεριών) με χώρες σεσημασμένα αντιδημοκρατικές, όπως η Κίνα, η Τουρκία, η Λευκορωσία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη, η Ουγκάντα, αλλά και με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Τιμή μας;

6) Ίδιο το δόγμα-πρόσχημα σε δεκάδες κράτη (η αντιμετώπιση της πανδημίας), ίδια η αιτιολόγηση (η μη διασπορά του ιού και η μη πρόκληση αισθημάτων ανασφάλειας), ανάλογη η κακοήθης μετάλλαξη του τρόπου διοίκησης: διατάγματα του Ενός ή πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ελάχιστα έως μηδενικά θεμελιωμένες σε αυθεντικά στοιχεία και πραγματικές ανάγκες (ας θυμηθούμε ότι εδώ ακόμα και ο πανάκριβος «Μεγάλος Περίπατος» των θλιβερών φοινίκων συναρτήθηκε ψευδώς με την αποτροπή της πανδημίας). Ίδια και η μέθοδος: απαγόρευση των δημόσιων συναθροίσεων και διαδηλώσεων (σε 158 χώρες) και φίμωση του Τύπου, απροσχημάτιστη και πλήρης ή «έντεχνη» και μερική. Σε έρευνα των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, τον Απρίλιο, οι κυβερνήσεις που παρενοχλούσαν τα ΜΜΕ με πρόσχημα τον ιό ήταν 38. Στην έρευνα του Freedom House λίγους μήνες αργότερα, ήταν 91. Αρρώστια πάνω στην αρρώστια. Από τον Οκτώβριο στον Αύγουστο: Σε ρεπορτάζ του «Ποντικιού» (27.8), με τίτλο «Θηριώδης καταστολή λόγω του κορωνοϊού», σημειώνεται ότι «σε όλη την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, μέχρι την Ινδία και την Κίνα, τα περισσότερα κράτη, υπό τον φόβο της εξάπλωσης της πανδημίας, μετατράπηκαν σε μηχανισμούς παρακολούθησης κάθε κίνησης των πολιτών 24 ώρες το 24ωρο»: μπλόκα της αστυνομίας ή του στρατού, ντρόουν, μηνύματα SMS, αυτοκαταδοτικές εφαρμογές στα κινητά, ηλεκτρονικά βραχιόλια, αποστολή σέλφι ανά ημίωρο κ.λπ. Το «1984» εν έτει 2020.

7) Έτσι εξηγείται και το ψήφισμα της Ευρωβουλής στις 13 Νοεμβρίου. Τι επισημαίνει; Ότι τα μέτρα έκτακτης ανάγκης ενέχουν τον «κίνδυνο κατάχρησης εξουσίας». Γι’ αυτό και, «όταν θίγουν τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα, πρέπει να είναι άκρως αναγκαία, αναλογικά, προσωρινού χαρακτήρα και να υπόκεινται σε δημοκρατικό έλεγχο». Τα στοιχειώδη. Που είναι πρόδηλο ότι απειλούνται. Τόσο πρόδηλο που πολλοί (κάνουν ότι) δεν το βλέπουν.

Εφημερίδα Η Καθημερινή

22.11.2020

Κείμενο 3 (Λογοτεχνικό): Βασίλης Βασιλικός- Ζ: Φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος (απόσπασμα)

Το μυθιστόρημα Ζ: Φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος(πρώτη έκδοση 1966) του Βασίλη Βασιλικού (Καβάλα 1934) που κινείται ανάμεσα στη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία και πραγματεύεται τη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ και διαπρύσιου κήρυκα της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη (1963) από παρακρατικούς και τη δίκη που ακολούθησε, κατά τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό (1934) συνιστά «λογοτεχνικό ρεπορτάζ» ή «φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος».

Περνούσε απ' τη διασταύρωση αυτή για να πάει στο σπίτι ενός φίλου του ν' ακούσουν κάτι καινούριους δίσκους τζαζ, όταν το μεγάφωνο ανάγγειλε:

—Προσοχή, προσοχή, θα σας μιλήσει εντός ολίγου ο Ζ.

Από περιέργεια στάθηκε να ακούσει τα πρώτα λόγια της ομιλίας του. Ήταν μπροστά απ' το ξενοδοχείο «Κοσμοπολίτ», μαζί με το διευθυντή του ξενοδοχείου, γνωστό του εμπορευόμενο, και τον καταστηματάρχη απ' το διπλανό ζαχαροπλαστείο, που σερβίριζε ζεστούς λουκουμάδες και είχε βγει κι αυτός, όπως κι ο ξενοδόχος, για να παρακολουθήσουν έκπληκτοι τις αντικραυγές του αγριεμένου κόσμου. «Να φύγουν οι Βούλγαροι!» «Θάνατος στον Ζ!» και άλλα τέτοια. Με έκπληξη άκουσε τα πρώτα λόγια του βουλευτή: μια έκκληση στον Νομάρχη, στον Στρατηγό, στον Διευθυντή και στις λοιπές Αρχές, να προστατέψουν τη ζωή του Σπαθόπουλου, που κινδυνεύει. Με τούτη τη φράση ο Ντίνος ανησύχησε. Ξάφνου πήρε κάποιο νόημα όλη αυτή η στημένη πλεκτάνη των αντιφρονούντων. Αλλά τον παρηγόρησε το γεγονός ότι σχεδόν ολόκληρη η δύναμη της Χωροφυλακής ήταν εκεί και μπορούσε κάθε στιγμή να επέμβει. Όσο περνούσε όμως η ώρα, τόσο έβλεπε πως η Αστυνομία δεν έκανε τίποτα απολύτως. Δεν εμπόδισε κανένα. Δεν έπιασε κανένα. Μόνο μερικές φορές έσπρωξε πίσω αυτούς που φωνασκούσαν κι ύστερα τίποτα.

Το λόγο του Ζ δεν τον άκουσε. Άκουγε μόνο τα θυελλώδη χειροκροτήματα που τον διακόπταν και τα συνθήματα των «Φίλων της Ειρήνης» απ' το μεγάφωνο. Έμεινε εκεί, στο διάολο οι δίσκοι! Εδώ γίνονταν απόψε πράγματα που δεν τα είχε ζήσει ούτε στα φοιτητικά του χρόνια.

Όταν είδε το τρίκυκλο να ορμά, κάποιον να πέφτει, άλλους να σκαρφαλώνουν στο τρίκυκλο, χωρίς να μπορούν να το σταματήσουν, και τρεις δικηγόρους να τρέχουν πανικόβλητοι ζητώντας καταφύγιο μες στο ξενοδοχείο, σαν να γινόταν έξω βομβαρδισμός και προσπαθούσαν να γλιτώσουν από τα βλήματα, για πρώτη φορά το ήρεμο πρόσωπό του συσπάστηκε επώδυνα. Κι έπειτα η ψυχρολουσία του μυστικού με το τσιμπούκι τον έβαλε σε σκέψεις. Γύρισε σπίτι του, γιατί ήξερε πως σε τέτοιες στιγμές, όπως η αποψινή, το καλύτερο είναι να απουσιάζεις. Και είχε γάμο τον άλλο μήνα, πάντρευε την αδελφή του. Και η δική του εφηβεία είχε προ πολλού ταφεί κάτω απ' τα γεωργικά μηχανήματα.

Το σπίτι του ήταν στον ίδιο δρόμο, δύο τετράγωνα πίσω, προς την Αγία Σοφία. Γύρισε, τσίμπησε κάτι μελιτζάνες, που είχε φτιάξει η μάνα του από χτες, κι έπειτα ξαναβγήκε. Η περιέργεια τον έτρωγε να μάθει ποιον χτύπησε το τρίκυκλο. Στο ίδιο μέρος τώρα ήταν λίγοι άνθρωποι που περιπλανιόνταν σαν τους φτωχούς κομπάρσους, τους άσημους, πάνω στο πλατό απ' όπου όλοι οι πρωταγωνιστές, οι φίρμες, έχουν φύγει. Πλησίασε μια παρέα από δαύτους και τους ρώτησε:

—Τι συμβαίνει, παιδιά; Τι έγινε εδώ πριν από λίγο;

—Ο κύριος ενδιαφέρεται να μάθει τι συμβαίνει, είπε ένας βαρύμαγκας σ' εκείνον που έμοιαζε αρχηγός.

—Μήπως ο κύριος επιθυμεί τίποτα; τον ρώτησε ο αρχηγός με τη σειρά του.

—Με συγχωρείτε…

—Όσο χωρέσει.

Και κάγχασε.

—Ήθελα να πω…

—Δεν πας, παιδάκι μου, στο σπιτάκι σου, του είπε ένας άλλος.

—Δεν συμβαίνει τίποτα, του μίλησε τότε ο πρώτος. Σκοτώσαμε έναν κομουνιστή.

Και φουσκώνοντας σαν παγόνι ξεκαρδίστηκε στα γέλια με την παρέα του.

—Τον κάναμε Αθανάσιο Διάκο, είπε ένας άλλος.

-Του δώσαμε ένα μαθηματάκι εμείς οι Μακεδόνες.

Ο Ντίνος μαρμάρωσε στη θέση του, καθώς η ομάδα απομακρυνόταν προς τα πάνω. «Οι αλητήριοι», σκέφτηκε, «δεν έχουν το Θεό τους». Κι αμέσως μετά -το μυαλό του δούλεψε γρήγορα- τράβηξε για το Σταθμό Πρώτων Βοηθειών. Μα κι εκεί συνάντησε την ίδια παγωνιά. Ο θυρωρός δεν τον άφησε να μπει μέσα.

—Τι έγινε; Ποιον φέραν;

—Τι είστε; Δημοσιογράφος;

—Όχι, πολίτης. Έλλην πολίτης. Ζητώ να μάθω.

—Δεν έγινε τίποτα. Τίποτα το σοβαρό. Τραυματίστηκε ένας νεαρός.

Απογοητευμένος που δεν μπορούσε να μάθει περισσότερα, ο Ντίνος κίνησε να φύγει, μα είδε να 'ρχεται στο Πρώτων Βοηθειών ένας άλλος άνθρωπος, με σκισμένο πουκάμισο, ματωμένος, που ζητούσε να του δέσουν τα τραύματα. Τον πρόσεξε καλύτερα και είδε με έκπληξη ότι ήταν το ίδιο άτομο που είχε δει στην καρότσα του σταματημένου τρικύκλου, μπροστά από το «Κοσμοπολίτ», να μιλάει με το γνωστό του χωροφύλακα, επόπτη της περιοχής του. Δεν μπόρεσε να δέσει τα γεγονότα μεταξύ τους.

Γυρνώντας για το σπίτι του τα βήματά του τον έφεραν στο ίδιο μέρος. Τώρα η πλατεία ήταν άδεια εντελώς. Δυο τρεις με πολιτικά κυκλοφορούσαν στο μισοσκόταδο των πλαϊνών δρόμων. Και στο σημείο όπου το τρίκυκλο χτύπησε τον άγνωστό του, πάνω στην άσφαλτο, κείτονταν σκορπισμένα δυο αγκαλιές κόκκινα γαρύφαλλα. Έτσι άθιχτος που μες στο θάνατο απέρχεσαι, σκέφτηκε, νομίζοντας πως ήταν ένας έφηβος δεκαεφτά χρονών που είχε σκοτωθεί.



Πηγή: Βασίλης Βασιλικός, Ζ. Φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος, Αθήνα: «Νέα Σύνορα» - Α.Α. Λιβάνης 1996, σσ. 145-147.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:

Α1. Σε μία παράγραφο 70-80 λέξεων να συνοψίσετε τη στάση που πρέπει να ακολουθήσουν οι πολίτες σ’ ένα δημοκρατικό πολίτευμα, σύμφωνα με τον συντάκτη του Κειμένου 1.

Μονάδες 15


Β1. Να επαληθεύσετε ή να διαψεύσετε, με βάση τα Κείμενα 1 και 2, τις παρακάτω προτάσεις, γράφοντας στο τετράδιό σας δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί σε κάθε πρόταση τη λέξη Σωστό ή Λάθος. Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας με αναφορές στα κείμενα:


α) Το πολίτευμα της κλασικής Αθήνας βρίσκει συνέχεια στις σύγχρονες φιλελεύθερες δημοκρατίες (Κείμενο 1).

β) Η πολιτική βούληση των εξουσιαζόμενων μπορεί να τονωθεί (Κείμενο 1).

γ) Η πολιτική διάσταση της υγειονομικής κρίσης έχει παραγνωριστεί (Κείμενο 2).

δ) Παρά τους επιβληθέντες περιορισμούς για την αναχαίτιση της πανδημίας, η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση με απολυταρχικές χώρες (Κείμενο 2).

ε) Τα μέτρα που έχουν επιβληθεί σε όλη την υφήλιο για την αναχαίτιση του ιού υπόκεινται σε δημοκρατικό έλεγχο (Κείμενο 2).

Μονάδες 10


B2 α) Να επισημάνετε ομοιότητες και διαφορές των δύο κειμένων ως προς το περιεχόμενο και τα μέσα που χρησιμοποιεί ο εκάστοτε συντάκτης, για να επιτύχει τον σκοπό του.

Μονάδες 8


β) i) Να επισημάνετε ένα παράδειγμα συνυποδηλωτικής χρήσης της γλώσσας στο Κείμενο 2 (Μονάδες 2) και να προβείτε στην αναδιατύπωση του χωρίου καταφεύγοντας στη δηλωτική χρήση της γλώσσας (Μονάδες 2). ii) Nα αντικαταστάτησετε τις λέξεις που έχουν επιτονιστεί στο ακόλουθο απόσπασμα του Κειμένου 2 με λέξεις που χρησιμοποιούνται στον καθημερινό λόγο, χωρίς να αλλοιωθεί το νόημά του (Μονάδες 3):

Προσηλωθήκαμε στην πρόδηλη και εξαιρετικά στενάχωρη διάσταση της κρίσης, την υγειονομική. Και ασχοληθήκαμε αρκετά λιγότερο με την πολιτική διάσταση. Με όσα συντελούνταν υπόκωφα, σε ένα αφανές βάθος, χωρίς βουερή κάλυψη.

Μονάδες 7


Β3 α) Ποια χαρακτηριστικά του επιστημονικού λόγου ενοφθαλμίζονται στο Κείμενο 1 (Μονάδες 4); Να σχολιάσετε τον ρόλο του ενεστώτα και της υποτακτικής (3 Μονάδες) στην 5η παράγραφο του Κειμένου 1 μέσα από σχετικά παραδείγματα.

Μονάδες 7

β) Ποια η επικοινωνιακή λειτουργία των σημείων στίξης στην έκτη παράγραφο του Κειμένου 2;

Μονάδες 8

Γ1. Πώς συνδέεται το  προς εξέταση λογοτεχνικό απόσπασμα με την υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών; Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας με τρεις κειμενικούς δείκτες. Ποιες οι κινήσεις σας, αν βρισκόσασταν στη θέση του; Επιδοκιμάζετε ή όχι τη στάση του; (150-200 λέξεις)
 Μονάδες 15


Δ. Με μια εισήγησή σας που θα εκφωνηθεί εν όψει των σχολικών εκλογών στη σχολική μονάδα που φοιτάτε να αναφερθείτε στις συνθήκες που οδήγησαν στην κρίση του δημοκρατικού πολιτεύματος και την ενδεικνυόμενη δράση των νέων για την τόνωση των χειμαζόμενων δημοκρατικών θεσμών (300-350 λέξεις).

Μονάδες 30

 

 Μίκης Θεοδωράκης - Ζ / Mikis Theodorakis - Z